მიუხედავად იმისა, რომ ინვესტორებს ხშირად სმენიათ უორენ ბაფეტის დროში გამოცდილი ღირებულებაში ინვესტირების ფილოსოფიის შესახებ, ადამიანებმა ჯერ კიდევ არ იციან, თუ როგორ აფასებს ომაჰას ორაკული აქციებს.
კერძოდ, მის ინვესტირების სტილში არის სამი რამ, რაზეც განსაკუთრებული ყურადღება უნდა გავამახვილოთ, დღეს კი სწორედ ამ თემაზე ვისაუბრებთ.
- მას არ მოსწონს R&D მიმართულებით ხარჯვა
ინვესტორების უმეტესობამ არ იცის, რომ ბაფეტს არ მოსწონს კომპანიები, რომლებსაც შემოსავლების კვლევასა და განვითარებაზე (R&D) თანმიმდევრულად დახარჯვა უწევთ. ამ მიდგომის ასახსნელად მაგალითად ავიღოთ მსხვილი ფარმაცევტული კომპანია, როგორიც არის Eli Lilly. 2021 წელს ახალი მედიკამენტების შემუშავებაზე მან $7 მილიარდზე მეტი დახარჯა, ხოლო კომპანიის მთლიანი შემოსავალი $28.3 მილიარდი იყო. ფულის სანაცვლოდ Eli Lilly-მ უამრავი კლინიკური კვლევა და პრეკლინიკური პროექტი დააწინაურა. მაგრამ თუ კომპანია ერთ დღეს R&D ინვესტიციების შეჩერებას გადაწყვეტს, მას სხვა კომპანიებთან კონკურენციის გაწევა გაუჭირდება.
ასეთი შედეგი პირდაპირ მეტყველებს იმაზე, თუ რატომ არ მოსწონს უორენ ბაფეტს კომპანიები, რომლებიც R&D მიმართულებით დიდ შემოსავლებს ხარჯავს. ინდუსტრიებმა, რომლებიც ასეთ ხარჯებს მოითხოვს, დროთა განმავლობაში შეიძლება შემოსავლები ძლიერად დააზარალოს. მიუხედავად ამისა, ბაფეტი მზად არის წავიდეს კომპრომისზე, თუ ეს ეხება ისეთ მძლავრ ბიზნესს, როგორიც არის Apple, ამიტომ ინვესტორებმა, რომლებიც ცდილობენ, რომ ამ ლეგენდარული ინვესტორის სტილს მიბაძონ, უნდა გაითვალისწინონ, რომ ზედმეტი დოგმატურობა საჭირო არ არის.
- როგორც წესი, დივიდენდები მისი სტილი არ არის
ბაფეტი არც დივიდენდების მოყვარულია. როდესაც კომპანიები დივიდენდებს იხდიან, ისინი ანაწილებენ კაპიტალს, რომელიც პოტენციურად შეიძლებოდა რეინვესტირების საშუალებით კვლავ ბიზნესში დაბრუნებულიყო. ამიტომ, გონივრული იქნება მოლოდინი, რომ დივიდენდების გადამხდელი კომპანიები უფრო ნელა გაფართოვდება. სხვა თვალსაჩინო მომენტი ის არის, რომ ზოგჯერ კომპანიები დივიდენდებს იხდიან, რადგან მენეჯმენტი, ოპერაციების შედეგად გამომუშავებული ჭარბი კაპიტალის ინვესტირებისთვის, სათანადო მიმართულებებს ვერ პოულობს.
ბაფეტს არ მოსწონს კაპიტალური მოგებისთვის გადასახადების გადახდა. ამის თავიდან ასაცილებლად ის უბრალოდ ფლობს აქციებს ერთ წელზე მეტი ხნის განმავლობაში, ასე რომ, როდესაც ის საბოლოოდ გაყიდის თავის პოზიციებს, გრძელვადიანი კაპიტალური მოგების დაბალი განაკვეთით მხოლოდ ერთხელ დაიბეგრება. დივიდენდების მიღებისას ინვესტორები ყოველ კვარტალში იხდიან დაკავშირებულ გადასახადებს, აქციების გაყიდვის შემდეგ კი კაპიტალური მოგების გადასახადის გადახდაც უწევთ.
კიდევ ერთხელ, უნდა გახსოვდეთ, რომ საჭირო დროს ის მზადაა კომპრომისზე წავიდეს. მაგალითად, Apple და, ასევე, ბაფეტის მფლობელობაში არსებული რამდენიმე კომპანია დივიდენდების გადამხდელია.
- როგორც წესი, მას ჯანდაცვის აქციების უმეტესობა არ იზიდავს
ბაფეტის საინვესტიციო პორტფელი მცირე რაოდენობით ჯანდაცვის კომპანიებს მოიცავს. ის ფლობს DaVita-ს, McKesson-ის, Johnson & Johnson-ისა და Royalty Pharma-ს წილებს. აღსანიშნავია, რომ Johnson & Johnson არის ერთადერთი ფარმაცევტული კომპანია მის პორტფელში და ბაფეტი ბიოტექნოლოგიური ან ჯანდაცვის უძრავი ქონების საინვესტიციო ტრასტებს (REIT) არ ფლობს. გარდა R&D ხარჯებისა ამის კიდევ ერთი მიზეზი არსებობს: მათ გადარჩენისთვის დიდი რისკის გაწევა სჭირდება.
ისეთმა ბიზნესებმა, რომლებიც მედიკამენტების განვითარებაზე არიან ორიენტირებულნი, უნდა ჩაატაროs კვლევები და გაიაროs მრავალი პროცედურა. სხვაგვარად რომ ვთქვათ, ახალი მედიკამენტების დამზადება არსებითად სარისკო და წარუმატებლობისკენ მიდრეკილი პროცესია – ბაფეტი კი რისკის შემცირების მოყვარულია.
